استراتژی‌های سازمانی در محیط‌های متلاطم (یک مطالعه فراترکیب)

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشیار، گروه مدیریت و برنامه‌ریزی آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی، گروه مدیریت و برنامه ریزی آموزشی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

10.22059/jibm.2024.375005.4774

چکیده

هدف: تلاطم محیطی، به‌عنوان ویژگی بارز محیط سازمانی در قرن بیست‌ویکم، چالش‌های فراوانی برای سازمان‌ها در دنیای کنونی ایجاد کرده است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف شناسایی و ارائه مدل استراتژی‌های سازمانی در محیط‌های متلاطم انجام گرفته است.
روش: این مطالعه با رویکرد کیفی و روش فراترکیب انجام شده است. بدین منظور، از روش هفت مرحله‌ای سندولوسکی و باروسو (۲۰۰۷) استفاده شده است که شامل گام‌های طرح سؤال پژوهش، مرور سیستماتیک ادبیات پژوهش، جست‌وجو و انتخاب اسناد علمی، استخراج اطلاعات مقاله‌ها، تجزیه‌وتحلیل و تلفیق یافته‌های کیفی، کنترل کیفیت و ارائه یافته‌هاست. براین اساس، کلیۀ اسناد علمی یافت شده در ۲۰ سال اخیر، به تعداد ۹۳۶ سند علمی که در ۸ پایگاه خارجی و ۲ پایگاه داخلی یافت شدند، جامعۀ پژوهش حاضر را شکل می‌دهد. درنهایت، ۲۳ سند علمی، پس از واکاوی عناوین و روش پژوهش و یافته‌ها، گزینش و تحلیل شد. تحلیل یافته‌ها با روش تحلیل تم انجام گرفت. به‌منظور کنترل کیفیت پژوهش، تحلیل و واکاوی اسناد با دقت بالا به همراه مستندسازی مراحل انجام شد. همچنین از بازخوردهای خبرگان در گام‌های پژوهش بهره برده شد. علاوه‌‏براین، از ابزار برنامه مهارت‌های ارزیابی حیاتی (CASP)، به‌منظور کنترل کیفیت اسناد علمی برگزیده برای تجزیه‎وتحلیل و همچنین تأمین کیفیت یافته‌های مطالعه حاضر استفاده شد.
یافته‌ها: بررسی ادبیات موجود در زمینۀ استراتژی‌های سازمانی در محیط‌های متلاطم، نشان می‌دهد با اینکه پژوهش‌هایی در این زمینه صورت پذیرفته است، هر پژوهش با تأکید بر یکی از ابعاد تلاطم محیطی، به ارائۀ تعدادی از استراتژی‌ها پرداخته و مدلی جامع از استراتژی‌های سازمانی در محیط‌های متلاطم ارائه نشده است. مدل پیشنهادی پژوهش، مشتمل است بر ۹ مؤلفۀ اصلی و ۶۴ مؤلفۀ فرعی. براساس یافته‌ها، استراتژی ریسک‌پذیری (مدیریت ریسک سازمانی؛ پرورش فرهنگ ریسک‌پذیری؛ شناسایی، نظارت و استفاده از فرصت‌ها و ریسک‌های موجود؛ ترغیب آزمایش‌وخطا؛ پیش‌بینی عدم‌اطمینان؛ توجه به خطرهای ژئوپلیتیکی و پویایی تجارت، شناخت و ارزیابی تغییرات (شدت و دامۀه تأثیر) )، استراتژی مدیریت دانش و یادگیری سازمانی (به‌روزسازی، عینی‌سازی و به‌اشتراک‌گذاری دانش؛ پیمایش مستمر محیط متلاطم؛ یادگیری از تجارب؛ بهره‌مندی از خرد جمعی؛ خلق فرصت رشد دانش؛ خلق شبکه‌های اشتراک تجارب با رقبا؛ مستندسازی دانش؛ بهبود یادگیری سازمانی؛ پرورش فرهنگ خلق و اشتراک ایده‌ها؛ پرورش فرهنگ یادگیری؛ توسعۀ شبکه‌های دسترسی به اطلاعات)، استراتژی آینده‌نگری (تعیین چشم‌انداز؛ سناریوسازی؛ برنامه‌ریزی؛ تصمیم‌گیری استراتژیک؛ پیش‌بینی و آینده‌نگری؛ تأمین، ادغام و پیکربندی مجدد منابع/ شایستگی‌های داخلی و خارجی)، استراتژی ارتباطی و شبکه‌سازی (تیم‌سازی؛ همکاری استراتژیک؛ ارتباطات باز و پیوسته؛ پرورش فرهنگ مشارکت و تعامل؛ پرورش فرهنگ گشودگی و اعتماد)، استراتژی توانمندسازی سرمایۀ انسانی (سرمایه‌گذاری در توسعه و بهبود افراد؛ ایجاد جوّ صداقت و احترام؛ راه‌اندازی برنامۀ خودتوسعه‌ای؛ الهام‌بخشی و ترغیب؛ همگراسازی افراد در راستای گرایش‌های استراتژیک جدید؛ پرورش فرهنگ تعهد به بهبود مستمر؛ افزایش استقلال عمل کارکنان)، استراتژی اخلاقی (ارتقای مسئولیت اجتماعی؛ مشتری‌مداری؛ تصمیم‌گیری اخلاقی؛ پرورش فرهنگ پاسخ‌گویی و تعهد؛ پرورش تفکر جهانی و کل‌نگر)، استراتژی تحولی (آمادگی و ظرفیت تغییر؛ پرورش فرهنگ تغییرپذیری؛ تغییر پارادایم؛ خلق قابلیت‌های پویا؛ رهبری تحول‌آفرین؛ مدل‌های کسب‌وکار؛ شکل‌دهی محیط بیرونی؛ پویایی ساختاری؛ پرورش خلاقیت و نوآوری؛ ایجاد مراکز تحقیق و توسعه)، استراتژی تاب‌آوری و چابکی (انعطاف‌پذیری؛ سازگاری؛ پرورش فرهنگ چابکی؛ تصمیم‌گیری و عمل سریع؛ تاب‌آوری و پایداری سازمانی؛ ایجاد ساختار مسطح سازمانی؛ تمرکززدایی؛ ساختارزدایی، تجدید ساختار و شکل‌دهی به ساختارهای نوین) و همچنین استراتژی فناورانه (استفاده از تکنولوژی برای افزایش چابکی و پاسخ‌گویی سازمان؛ استفاده از تکنولوژی برای تسهیل ارتباطات و همکاری؛ استفاده از تکنولوژی برای جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها؛ استفاده از تکنولوژی برای تصمیم‌گیری آگاهانۀ سریع؛ تجدید و انطباق فناوری‌ها) به‌عنوان استراتژی‌های سازمانی در محیط‌های متلاطم معرفی شده‌اند.
نتیجه‌گیری: با شناسایی استراتژی‌های سازمانی در محیط‌های متلاطم و ارائۀ مدلی یکپارچه، سازمان‌ها قادر خواهند بود به عملکردی پایدار و اثربخش در محیط‌های متلاطم دست یابند؛ همچنین می‌توانند زمینه را برای توسعۀ این استراتژی‌ها فراهم کنند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Organizational Strategies in Turbulent Environments: A Meta-Synthesis Study

نویسندگان [English]

  • Javad Pourkarimi 1
  • Mahsa Azizi 2
1 Associate Prof., Faculty of Psychology and Education Sciences, University of Tehran, Tehran, Iran.
2 MSc. Student Educational Management, Department of Educational management and planning, University of Tehran, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Objective
Environmental turbulence is now a defining characteristic of the organizational landscape in the twenty-first century, presenting numerous challenges for modern organizations. This research aims to identify and develop a comprehensive model of organizational strategies tailored to navigating turbulent environments.
 
Methodology
This study employs a qualitative approach using meta-synthesis. Specifically, it follows Sandelowski and Barroso’s (2007) seven-step method, which includes identifying the research question, conducting a systematic literature review, searching and selecting scientific documents, extracting relevant information, analyzing and synthesizing qualitative findings, ensuring quality control, and presenting the findings. The body of research consists of all scientific documents published over the past 20 years—936 in total—sourced from eight international and two domestic databases. After screening titles, research methodologies, and findings, 23 documents were selected for analysis. Thematic analysis was used to evaluate the findings, with rigorous quality control measures in place. To enhance reliability, the research process was thoroughly documented, expert feedback was incorporated, and the Critical Appraisal Skills Programme (CASP) tool was employed to assess the validity of the selected studies.
 
 
Findings
An analysis of the literature on organizational strategies in turbulent environments reveals that, despite extensive research, most studies have focused on specific aspects of environmental turbulence. Each presents a set of strategies but falls short of offering a comprehensive model of organizational strategies for navigating such conditions. The proposed research model consists of nine main components and 64 sub-components. According to the findings, the key strategic approaches include: 1) Risk-taking strategies, Organizational risk management; fostering a culture of risk-taking; identifying, monitoring, and leveraging opportunities and risks; encouraging trial and error; predicting uncertainty; addressing geopolitical risks and trade dynamics; understanding and assessing changes in intensity and scope. 2)Knowledge management and organizational learning strategies Updating, codifying, and sharing knowledge; continuously scanning turbulent environments; learning from experience; leveraging collective wisdom; creating opportunities for knowledge growth; developing networks for sharing insights with competitors; documenting knowledge; enhancing organizational learning; fostering a culture of idea generation and exchange; promoting a culture of learning; expanding networks for information access. 3) Foresight strategy: Visioning; scenario planning; strategic decision-making; forecasting and anticipation; procurement, integration, and restructuring of internal and external resources and capabilities. 4) Communication and networking strategy: Team building; strategic collaborations; open and continuous communication; fostering a culture of participation and interaction; encouraging openness and trust. 5)Human capital empowerment strategy: Investing in individual development and improvement; cultivating an environment of honesty and respect; implementing self-development programs; inspiring and motivating employees; aligning individuals with new strategic orientations; instilling a commitment to continuous improvement; increasing autonomy. 6) Ethical strategy: Strengthening social responsibility; customer-centric approaches; ethical decision-making; fostering accountability and commitment; promoting global and holistic thinking. 7)Transformation strategy: Enhancing readiness and adaptability; fostering a culture of change; paradigm shifts; developing dynamic capabilities; transformational leadership; evolving business models; shaping external environments; structural dynamism; encouraging creativity and innovation; establishing research and development centers. 8)Resilience and agility strategy: Flexibility, adaptability, cultivating agility, rapid decision-making and execution, strengthening organizational resilience and sustainability; flattening organizational structures, decentralization, also restructuring and reshaping organizational frameworks. 9) Technological strategy: Utilizing technology to enhance organizational agility and responsiveness; facilitating communication and collaboration; leveraging technology for data collection and analysis; supporting rapid, informed decision-making; renewing and adapting technological systems.
 
Conclusion
By identifying key organizational strategies for navigating turbulent environments and presenting a unified model, organizations can achieve sustainable and effective performance amid uncertainty. Furthermore, this framework lays the foundation for the continued development and refinement of these strategies to adapt and thrive in dynamic conditions.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Meta-synthesis
  • Organizational strategies
  • Turbulent environment

مراجع

پورکریمی، جواد؛ عزیزی، مهسا؛ موسوی، سیدحسین (1403). الگوی شایستگی‌های خودتوسعه‌‌‌ای مدیران (یک مطالعه فراترکیب). مجله علمی مدیریت فرهنگ سازمانی، در دست انتشار.
جهانی، مصطفی؛ دهقان نیری، محمود (1402). طراحی مدل تدوین استراتژی‌های انطباق‌پذیر استوار در شرایط عدم‌اطمینان. پژوهش‌های مدیریت منابع سازمانی. ۱۳(۳)، 45-74.
جوادی، محمد؛ کردنائیج، اسداالله؛ خدادحسینی، سیدحمید و گنجعلی، اسداالله (1402). بررسی نقش مدیریت سازمان در اجرای تغییـرات استراتژیک ابتکاری؛ مروری نظام‌مند. مدیریت بازرگانی، 15(2)، 217-247.
حاجی‌زاده، زهرا؛ رجبپور، ابراهیم؛ احمدی، حیدر و اسماعیل‌پور، مجید (1402). تأثیر مسئولیت اجتماعی شرکت بـر نـوآوری محصول با تأکید بر نقش میانجی برند کارفرما (مورد مطالعه: شرکت‌های تولیدی متوسط و بزرگ شـهر بوشـهر). مـدیریت بازرگـانی، 15(4)، 722- 746.
خنیفر، حسین؛ مسلمی، ناهید (1402). اصول و مبانی روش‌های پژوهش کیفی، تهران: نگاه دانش.
رنگریز، حسن؛ حسن پور، اکبر؛ عباسیان، حسین و سجاد، عاطفه (1400). طراحی مدل مدیریت سرمایۀ انسانی در بخش دولتی. مجله پژوهش‌های مدیریت منابع انسانی، 13(4)، 115-156.
طالاری، محمد؛ خوشرو، مینا (1400). ارائه مدل پاسخ‌های استراتژیک، اقتضایی و سریع به بحران با استفاده از رویکرد فراترکیب. چشم‌انداز مدیریت بازرگانی، 20(48)، 114- 141.
طاهرخانی، مریم؛ ناصر حمیدی، ناصر (1399). ارزیابی اثربخشی دوره‌های آموزش ضمن خدمت در افزایش توانمندی کارکنان، فصلنامه مدیریت توسعه و تحول، 12(41)، 21- 36.
وارث، سید حامد؛ محمدیان، ایوب؛ کارگر شورکی، محمد (1402). نوآوری مدل کسب‌وکار پایدار در عصر دیجیتال مبتنی بر رویکرد قابلیت‌های پویا. مدیریت بازرگانی، 15(1)، 54-84.
 
References
Achoki, P. M. A. (2023). Upskilling and Reskilling for a VUCA World: Organizational Sense-Response Framework. GILE Journal of Skills Development, 3(2), 34-52.
Al-Omoush, K.S., Ribeiro-Navarrete, S., Lassala, C. & Skare, M. (2022). Networking and knowledge creation: Social capital and collaborative innovation in responding to the COVID-19 crisis. Journal of Innovation & Knowledge, 7(2), 100181.
Ambrosat, S. & Grünwald, C. (2023). Towards a future-proof organization: using foresight in HR and organizational development. Strategic HR Review, 22(5), 169-173.
Amini, M. & Rahmani, A. (2023). How Strategic Agility Affects the Competitive Capabilities of Private Banks. International Journal of Basic and Applied Sciences, 10(1), 8397-8406.
Ansell, C. & Trondal, J. (2018). Governing turbulence: An organizational-institutional agenda. Perspectives on public management and governance, 1(1), 43-57.
Aras, M. (2021). Leadership and leadership qualities in chaos management. Yönetim-Strateji-Organizasyon: Teoride ve Uygulamada, Ankara: Gazi Kitabevi, 35-49.
Araújo, M. & Reis, L. & Morais, I. (2021). Innovation Strategies for Adaptation of Organizations in a VUCA World. Márbia Araújo, Luciana Reis and Isabela Morais, 2, 1245-1253.
Arici, T. & Gok, M.S. (2023). Examining Environmental Turbulence Intensity: A Strategic Agility and Innovativeness Approach on Firm Performance in Environmental Turbulence Situations. Sustainability, 15, 5364.
Bakker, A. B., Hetland, J., Olsen, O. K. & Espevik, R. (2023). Daily transformational leadership: A source of inspiration for follower performance? European Management Journal, 41(5), 700-708.
Barraza de la Paz, J. V., Rodríguez-Picón, L. A., Morales-Rocha, V. & Torres-Argüelles, S. V. (2023). A systematic review of risk management methodologies for complex organizations in industry 4.0 and 5.0. Systems, 11(5), 218.
Bolisani, E. & Bratianu, C. (2017). Knowledge strategy planning: an integrated approach to manage uncertainty, turbulence, and dynamics. Journal of Knowledge Management, 21(2), 233-253.
Bratianu, C. & Bolisani, E. (2015). Knowledge strategy: An integrated approach for managing uncertainty. In Garlatti, A. & Massaro, M. (Eds.). Proceedings of the 16th Conference on Knowledge Management, University of Udine, Italy, (pp. 169-177). Reading: Academic Conferences and Publishing International.
Bratianu, C. (2017). Strategic thinking in turbulent times. In Proceedings of the International Conference on Business Excellence, 11(1), 248-254.
Bukhari, S.A. (2019). What Is Strategy? https://doi.org/10.13140/RG.2.2.26435.35369.
Çakmak, Z. (2023). Adapting to Environmental Change: The Importance of Organizational Agility in the Business Landscape. Florya Chronicles of Political Economy, 9(1), 67-87.
Chapman Cook, M. & Karau, S. J. (2023). Opportunity in uncertainty: small business response to COVID-19. Innovation & Management Review, 20(2), 162-178.
Chowdhury, M. (2024). Navigating the VUCA Terrain: Unveiling HR Strategies for Modern Organizational Agility. Seisense Journal of Management, 7(1), 67-82.
Critical Appraisal Skills Programme. (2018). CASP (insert name of checklist i.e. Qualitative) Checklist. [Online] Available at: URL. Accessed: Date Accessed.
Diefenbach, S. & Deelmann, T. (2016). Organizational Approaches to Answer a VUCA World. In: Mack, O., Khare, A., Krämer, A., Burgartz, T. (Eds) Managing in a VUCA World. Springer, Cham.
Ehsani, M. & Osiyevskyy, O. (2022). Entrepreneurial Strategies for Navigating the VUCA World. Rutgers Business Review, 7(3), 237-249.
El Beshlawy, H. & Ardroumli, S. (2021). Board dynamics and decision-making in turbulent times. Corporate Governance and Organizational Behavior Review, 5(1), 57-68. https://doi.org/10.22495/cgobrv5i1p6
Esmaeilzadeh, S., Ranjbar, M.S. & Jandaghi, G. (2024). Toward a new conceptual framework of business strategies to deal with environmental uncertainties: insights from a systematic literature review and bibliography. Management Review Quarterly, 1-30.
Fortunati, S., Martiniello, L. & Morea, D. (2020). The Strategic Role of the Corporate Social Responsibility and Circular Economy in the Cosmetic Industry. Sustainability, 12(12), 5120.
Gorzeń-Mitka, I., & Okręglicka, M. (2014). Improving decision making in complexity environment. Procedia Economics and Finance, 16, 402-409.
Gukasyan, Z.O., Tavbulatova, Z.K., Aksenova, Z.A., Gasanova, N.M., Karpunina, E.K. (2022). Strategies for Adapting Companies to the Turbulence Caused by the COVID-19 Pandemic. In: Popkova, E.G. (Eds) Business 4.0 as a Subject of the Digital Economy. Advances in Science, Technology & Innovation. Springer, Cham.
Hajizadeh, Z., Rajabpour, E., Ahmadi, H. & Esmaeilpour, M. (2023). Corporate Social Responsibility's Influence on Product Innovation: Spotlight on the Mediating Role of Employer Branding (A Case Study of Medium and Large Manufacturing Firms in Bushehr City). Journal of Business Management, 15(4), 722-746. https://doi.org/10.22059/JIBM.2022.345250.4405 (in Persian)
Hedlöf, C. & Janson, U. (2000). How to cope with a turbulent environment.
Heredia, J., Rubiños, C., Vega, W., Heredia, W. & Flores, A. (2022). New Strategies to Explain Organizational Resilience on the Firms: A Cross-Countries Configurations Approach. Sustainability, 14, 1612.
Jahani, M. & Dehghan Nayeri, M. (2023). A Model for Developing Robust Adaptive Strategies under Uncertainty. ORMR, 13(3), 45-74. (in Persian)
Javadi, M., Kordanaij, A., Khodad Hosseini, S.H. & Ganjali, A. (2023). Investigating the Role of Organizational Management in Implementing Initiative Strategic Changes; a Systematic Review. Journal of Business Management, 15(2), 217- 247. https://doi.org/10.22059/JIBM.2023.343140.4374. (in Persian)
Jnanathapaswi, S. G. (2021). Thematic analysis & coding: An overview of the qualitative paradigm. An introduction to social science research, 1-9.
John, J. & Thakur, R. (2023). Reconceptualizing the organizational environment: a fluid dynamics perspective for turbulence, International Journal of Organizational Analysis, 32(5), 928-945.
Johnsen, Å. (2023). Strategic planning in turbulent times: Still useful? Public Policy and Administration, 38(4): 445-465.
Jordaan, B. (2019). Leading organisations in turbulent times: Towards a different mental model. Leading in a VUCA World, 38(4), 59.
Kausar, S. & Smith, D. (2023). Strategic Decision-making in Turbulent Environments: A Case Study of Resilient Organizations. Management Science Research Archives, 1(01), 8-17.
Khanifar, H. & Moslemi, N. (2022). Qualititative research methods. Volume 1. Tehran: Neghah Danesh. (in Persian)
Kunz, J., Heitz, M. (2021). Banks’ risk culture and management control systems: A systematic literature review. Journal of Management Control, 32, 439–493. https://doi.org/10.1007/s00187-021-00325-4
Kurtz, D.J. & Varvakis, G. (2016). Dynamic Capabilities and Organizational Resilience in Turbulent Environments. In: North, K., Varvakis, G. (eds) Competitive Strategies for Small and Medium Enterprises. Springer, Cham.
Kuznik, T. (2016). Risk Management in a VUCA World: Practical Guidelines Based on the Example of a Multinational Retail Group. In: Mack, O., Khare, A., Krämer, A., Burgartz, T. (Eds) Managing in a VUCA World. Springer, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-319-16889-0_5.
Leary, H. & Walker, A. (2018). Meta-Analysis and Meta-Synthesis Methodologies: Rigorously Piecing Together Research. TechTrends, 62, 525–534.
Mankins, M. & Gottfredson, M. (2022). Strategy Making in Turbulent times, Harvard Business review. https://hbr.org/2022/09/strategy-making-in-turbulent-times
Marchese, S., Gastaldi, L. & Corso, M. (2023). Thriving in turbulent environments through adaptive forms of organizing. Management Decision. https://doi.org/10.1108/MD-05-2022-0655.
Martínez, J. B., Fernández, M. L. & Fernández, P. M. R. (2016). Corporate social responsibility: Evolution through institutional and stakeholder perspectives. European journal of management and business economics, 25(1), 8-14.
Martins, A. (2023). Dynamic capabilities and SME performance in the COVID-19 era: The moderating effect of digitalization. Asia-Pacific Journal of Business Administration, 15(2), 188-202.
Mashayekhi, M. & Moshabaki, A. (2022). Organizational Metamorphosis; an Approach to Quick Environmental Adaptation. Management Studies in Development and Evolution, 31(104), 151-170.
McCann, J., Selsky, J. & Lee, J. (2009). Building agility, resilience and performance in turbulent environments. People & Strategy, 32(3), 44-51.
Mortlock, L. & Osiyevskyy, O. (2023). Strategic scenario planning in practice: eight critical applications and associated benefits, Strategy & Leadership, 15(6), 22-29.
Mufudza, Tsitsi. (2018). Dynamic Strategy in a Turbulent Business Environment. Strategic Management. In book: Strategic Management.
Mutuku, J. M. (2014). Strategic Responses to the dynamic business environment in Kenya by Old Mutual Kenya Limited (Doctoral dissertation, University of Nairobi).
Naeem, M., Ozuem, W., Howell, K. & Ranfagni, S. (2023). A Step-by-Step Process of Thematic Analysis to Develop a Conceptual Model in Qualitative Research. International Journal of Qualitative Methods, 22, 1-18.
Naujoks, H. (2010). Strategic Management in Turbulent Times. In: More than Bricks in the Wall: Organizational Perspectives for Sustainable Success. Gabler.
Niehaus, M., Hansen, K., Mocan, M. & Barmayoun, D. (2023). Unraveling Successful Company Organizations: A Research Design to Explore Strategies for Thriving Amid Market Turbulence. Administrative Sciences, 13(9), 204.
Noornejadvanoush, V. & Ebrahimi, M. (2021). The organization without the Boss; a new way to the design of organizations in complex situations. Science and Technology Policy Letters, 11(4), 115-128.
Patil, M.R. (2020). The Impact of Technology on Work and Employmen, Journal of Shanghai Jiaotong University, 16(11), 222-234.
Perrott, B. E. (2008). Managing Strategy in Turbulent Environments. Journal of General Management, 33(3), 21-30.
Planken, B. (2013). Definitions of Social Responsibility. In: Idowu, S.O., Capaldi, N., Zu, L., Gupta, A.D. (Eds) Encyclopedia of Corporate Social Responsibility. Springer, Berlin, Heidelberg.
Pourkarimi, J., Azizi, M. & Mousavi, S. H. (2024). Self-Development Competencies Model of Managers (A metasynthesis study). Organizational Culture Management, doi: 10.22059/jomc.2024.369807.1008623 (in Persian)
Pudjiarti, E. S. (2023). Thriving in Turbulent Times: Organizational Learning Strategies for Navigating the VUCA Landscape. Stipas Tahasak Danum Pambelum Keuskupan Palangkaraya, 1(1), 96-113.
Pudjiarti, E.S. & Priagung Hutomo, P.T. (2020). The critical role of effective organizational learning to improve firm’s innovation and performance in a market turbulence condition. International Journal of Innovation Science, 12(3), 237-254. https://doi.org/10.1108/IJIS-08-2019-0079.
Rangriz, H., Hassanpour, A., Abbasian, H. & Sajjad, A. (2021). Designing a human capital management model in the public sector. Human Resource Management Research, 13(46), 115-156. (in Persian)
Rawashdeh, A., Abdallah, A. B., Alfawaeer, M., Al Dweiri, M., & Al-Jaghbeer, F. (2024). The impact of strategic agility on environmental sustainability: the mediating role of digital transformation. Sustainability, 16(3), 1338.
Rego, L. & Brady, M., Leone, R., Roberts, J., Srivastava, Ch. & Srivastava, R. (2022). Brand Response to Environmental Turbulence: A Framework and Propositions for Resistance, Recovery and Reinvention. International Journal of Research in Marketing, 39,  583-602.
Rožman, M. & Štrukelj, T. (2024). A Multidimensional Model for Implementing Knowledge Management in an Enterprise to Increase Employee Motivation and Enterprise’s Competitiveness. In: Valeri, M. (Eds) Knowledge Management and Knowledge Sharing. Contributions to Management Science. Springer, Cham.
Salun, M. & Zaslavska, K. (2024). Strategies for Resilience in a Dynamic World: from VUCA to BANI, Proceedings of Socratic Lectures, 10, 185-189.
Sandelowski, M., Barroso, J. & Voils, C. I. (2007). Using qualitative metasummary to synthesize qualitative and quantitative descriptive findings. Research in Nursing & Health, 30(1), 99–111.
Schoemaker, P. (2018). Scenario Planning. The Palgrave Encyclopedia of Strategic Management (pp.1513-1521)
Spaniol, M.J. & Rowland, N.J. (2019). Defining scenario. Futures & foresight science, 1(1), e3. Retrieved from https://onlinelibrary.wiley.com/doi/full/10.1002/ffo2.3.
Steensen, E. F. (2014). Five types of organizational strategy. Scandinavian Journal of Management, 30(3), 266–281.
 SubbaNarasimha, P. N. (2001). Strategy in turbulent environments: the role of dynamic competence. Managerial and decision Economics, 22(4‐5), 201-212.
Taherkhani, M. & Hamidi, N. (2020). Evaluating the Effectiveness of In-Service Training Courses in Enhancing Staff Capacity of the Office of the Documentation and Property Administration of Qazvin Province Theme IX (Employee Empowerment) State Service Management Law. Journal of Development Evolution Management, 12(41), 21-36. Magiran.com/p2165068 (in Persian)
Talari, M. & Khoshroo, M. (2021). Presenting a Model of Strategic, Contingent and Fast Responses to Crisis Using a Meta‐Synthesis Approach. Journal of Business Management Perspective, 20(48): 114-141. (in Persian)
Vares, S. H., Mohammadian, A. & Kargar Shouraki, M. (2023). Sustainable Business Model Innovation in the Digital Age Based on the Dynamic Capabilities Approach. Journal of Business Management, 15(1), 54-84.
Vargas, J. & Salcedo, M. (2020). The influence and benefits of technology as a strategy in organizations. Multidisciplinary Journal for Education, Social and Technological Sciences, 7(1), 32-53.
Volberda, H. & van Bruggen, G. (1997). Environmental Turbulence: A look into its Dimensionality. In ERIM (Electronic) Books and Chapters. Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/6438
Wan, C. K. & Chih, M. (2024). Managerial decision-making: exploration strategies in dynamic environments. Management Decision, 62(5), 1516-1538.
Yılmaz Kozcu, G. & Özmen, Ö. (2023). Organizational Learning Capability, Organizational Resilience, Organizational Performance, and Market Turbulence: A Moderated Mediation Model. Yönetim Bilimleri Dergisi, 21(49), 482-503.
Zhang, J., Jiang, Y. & Zhu, M. (2015). Perceived environmental turbulence, strategic orientations and new product success. Journal of Advances in Management Research, 12(1), 43–54.
مدیریت بازرگانی
دوره 17، شماره 2
1404
صفحه 454-480

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار