تأثیر مسئولیت اجتماعی شرکت بر نوآوری محصول با تأکید بر نقش میانجی برند کارفرما (مورد مطالعه: شرکت‌های تولیدی متوسط و بزرگ شهر بوشهر)

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده کسب و کار و اقتصاد، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.‏

2 دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده کسب‌وکار و اقتصاد، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.

3 استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده کسب‌وکار و اقتصاد، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.

10.22059/jibm.2022.345250.4405

چکیده

هدف: در سال‌های اخیر نقش و اهمیت مسئولیت اجتماعی در موفقیت سازمان‌ها، توجه مدیران را به خود جلب کرده است. در اثر فشار ذی‌نفعان برای توجه بیشتر به مسئولیت اجتماعی در بنگاه‌ها، از مدیران خواسته می‌شود که برنامه‌های اجتماعی بیشتری را تهیه کنند؛ زیرا این برنامه‌ها باعث می‌شود که عملکرد سازمان در جامعه بهبود یابد. تلاش برای برقراری مسئولیت اجتماعی به افراد، به سازمان‌ها و دولت کمک می‌کند تا تأثیر مثبتی بر پیشرفت کار و جامعه داشته باشند. بدین ترتیب، هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مسئولیت اجتماعی شرکت، بر نوآوری محصول با تأکید بر نقش میانجی برند کارفرما در شرکت‌های تولیدی متوسط و بزرگ شهر بوشهر است.
روش: پژوهش حاضر از نظر پارادایم، اثبات‌گرایی؛ از نظر استراتژی، قیاسی؛ از لحاظ جهت‌گیری، کاربردی و از لحاظ ماهیت داده‌ها، کمّی و در زمره پژوهش‌های توصیفی، از نوع هم‌بستگی و از نظر شاخص زمانی نیز، مقطعی محسوب می‌شود. جامعه آماری پژوهش حاضر را شرکت‌های تولیدی متوسط و بزرگ شهر بوشهر (۱۰۰شرکت) تشکیل داده است که با روش نمونه‌گیری در دسترس، ۸۰ شرکت برای نمونه پژوهش انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌های پژوهش پرسش‌نامه بوده است. برای سنجش متغیر مسئولیت اجتماعی شرکت، از پرسش‌نامه استاندارد کارول (۱۹۹۱)؛ متغیر نوآوری محصول، از پرسش‌نامه یانگ (۲۰۱۱) و متغیر برند کارفرما، از پرسش‌نامه برتون و همکاران (۲۰۰۵) استفاده شده است. برای بررسی پایایی ابزار گردآوری، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که این مقدار برای کل پرسش‌نامه ۹۴ درصد به‌دست آمد. به‌منظور سنجش روایی ابزار گردآوری داده‌های پژوهش، از روایی محتوا استفاده شد. برای سنجش روایی محتوایی، ابزار پژوهش در اختیار اساتید دانشگاهی و خبرگان صنعت قرار گرفت. همچنین برای آزمون فرضیه‌های پژوهش، از نرم‌افزار اسمارت پی‌ال‌اس استفاده شد.
 
یافته‌ها: نتایج معادلات ساختاری نشان داد که مسئولیت اجتماعی بر متغیر نوآوری محصول و بر برند کارفرما تأثیر مثبت و معناداری دارد؛ اما برند کارفرما بر نوآوری محصول تأثیر معناداری ندارد. همچنین، در رابطه تأثیر مسئولیت اجتماعی بر نوآوری محصول با نقش میانجی برند کارفرما ارتباط معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: با عنایت به یافته‌های حاصل از پژوهش حاضر، به مدیران شرکت‌های تولیدی متوسط و بزرگ شهر بوشهر پیشنهاد می‌شود که با توسعه پروژه‌های مربوط به مسئولیت اجتماعی، به سازمان خود کمک کنند تا شهرت بهتری در میان ذی‌نفعان داخلی و خارجی پیدا کنند؛ زیرا مسئولیت اجتماعی با امکان ایجاد تصویر جذاب‌تر، انگیزه بهتر، شهرت بیشتر و توانایی جذب استعدادها، می‌تواند به ایجاد برند کارفرما کمک کند.
 
 

کلیدواژه‌ها

موضوعات

عنوان مقاله [English]

Corporate Social Responsibility's Influence on Product Innovation: Spotlight on the Mediating Role of Employer Branding (A Case Study of Medium and Large Manufacturing Firms in Bushehr City)

نویسندگان [English]

  • zahra hajizadeh 1
  • Ebrahim Rajabpour 2
  • Heidar Ahmadi 3
  • Majid Esmaeilpour 2
1 MSc. Student, Department of Business Management, Faculty of Business and Economics, Persian Gulf University, Bushehr, Iran.
2 Associate Prof., Department of Business Management, Faculty of Business and Economics, Persian Gulf University, Bushehr, Iran.
3 Assistant Prof., Department of Business Management, Faculty of Business and Economics, Persian Gulf University, Bushehr, Iran.
چکیده [English]

Objective
Corporate Social Responsibility (CSR) has become increasingly significant for managerial authorities striving for organizational success. Comprehensive CSR initiatives are essential to address the growing pressures for heightened CSR commitment in corporate entities. These innovations enhance organizational performance within communities and have positive implications for individuals, communities, and state sectors. This study aims to highlight the impact of CSR on product innovation, exploring the mediating role of employer branding within medium and large manufacturing companies of Southern Iran's Bushehr City.
 
Methodology
The study serves an applied purpose and employs a descriptive survey method for data collection. Its focus is on 100 medium and large manufacturing enterprises in Bushehr, Iran. Employing a combination of stratified and convenience sampling techniques, a total of 80 companies were chosen for inclusion in the study. To ensure the reliability of the questionnaire, Cronbach's alpha coefficient was calculated at 94%, and content validity analysis was employed for construct validity. The SmartPLS software was utilized to assess research hypotheses. The research instrument used in this study is a two-part survey. The initial section gathers general and demographic data from the participants, while the latter part includes inquiries for research assessment, utilizing a five-point Likert scale, comprising 46 questions in total. During the study, each company received between 3 to 5 in-person surveys. After the data were collected, an average was computed from each company's responses, and one survey per company was chosen as the foundation for the analysis. Consequently, our evaluation was fundamentally rooted in 80 completed surveys.
 
Findings
The achievements indicated that CSR notably and positively influences both product innovation and employer branding. Yet, the impact of employer branding on product innovation didn't show a significant statistical effect. Moreover, the intervening function of employer branding in the connection between CSR and product innovation didn't demonstrate any statistically meaningful importance.
 
Conclusion
The outcomes of structural equation modeling highlighted the significant and beneficial effect of CSR on product innovation and employer branding in medium to large businesses. Although there wasn't a direct correlation found between employer branding and product innovation, the general results underscored the crucial function of CSR in promoting innovation and brand growth. Companies ought to prioritize social responsibility in their operations, as it is crucial for their survival. It was observed that large corporations are significantly investing in socially responsible actions, proving it's not a burden but rather a competitive advantage. Companies, therefore, need to pour resources into social responsibility initiatives and innovations with the aspiration to meet diverse expectations. Put differently, firms focusing on socially responsible actions tend to innovate more in products and procedures for various reasons, primarily because the orthodox approach is no longer effective. They need to lean on innovation to carry out these practices. Moreover, stakeholders wish to amplify their social involvement which, in turn, bolsters potential innovative responsibility within the companies. Also, activities related to social responsibility compel companies to innovate to meet the requirements of emerging consumers.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Corporate social responsibility
  • Employer branding
  • Medium and large production companies
  • Product innovation

مراجع

الوانی، سیدمهدی (1394). مدیریت عمومی (چاپ پنجاه و دوم). تهران: نشرنی.
پرهیزگار، محمدمهدی؛ فروزنده دهکردی، لطف‏الله؛ جوکار، علی‏اکبر؛ درینی، ولی‏محمد (1392). شناسایی عوامل مؤثر بر نوآوری سازمانی با تکیه بر پارادایم نوآوری باز مطالعه موردی: صنعت نشر کشور. مطالعات مدیریت صنعتی، 11(31)، 101-125.
تاج‌آبادی، حسین؛ توکلی، غلامرضا؛ نظری، یونس (1399). رابطه برند کارفرما و نوآوری در خدمات: نقش واسطه‌ای اخلاق کار. فصلنامه اخلاق در علوم و فناوری، 15(4)، 163-170.
تقی‌زاده خانقاه، وحید و زینالی، مهدی (1395). بررسی تأثیر مسئولیت‌پذیری اجتماعی شرکت‌ها بر کارایی سرمایه‌گذاری و نوآوری. حسابداری سلامت، 5(2)، 1-27.
خردمند، ابراهیم؛ ناظم، فتاح (1389). بررسی رابطه بین فرهنگ سارمانی و عملکرد کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال. فراسوی مدیریت، 3(12)، 159-181.
رحیم‌نیا، فریبرز؛ خوراکیان، علیرضا و قادری، فرشاد (1397). بررسی تأثیر استراتژی‏های نوآوری بر عملکرد کسب‌وکارهای صادراتی. مدیریت کسب‌وکار بین‌المللی، 1(3 )، 1-22.
شیرخدایی، میثم؛ نجات، سهیل؛ کاملی، علیرضا و مهدی‏خانی، حبیب (1398). بررسی تأثیر تصویر برند کارفرما بر تمایل به استخدام از طریق متغیر میانجی جذابیت برند کارفرما (مورد مطالعه: دانشجویان پردیس فارابی دانشگاه تهران). مدیریت منابع انسانی پایدار، 1(1)، 113- 127.
صفاری نیا، مجید و صالح میرحسنی، وحیده (1392). بررسی رابطه بین حجم کار، کنترل بر کار و تعادل کارـ زندگی. شناخت اجتماعی، 2(1)، 76- 88.
طیبی، مهدی؛ حسینی شکیب، مهرداد؛ مبلغی، مصطفی (1400). اهمیت و نقش مسئولیت اجتماعی و عملکرد نوآوری در ارتباط یبن سبک رهبری تحولگرا و عملکرد شرکت. مجله مدیریت توسعه و تحول، 44، 73-81.
گریزان، لیلا؛ احمدی، سید علی‌اکبر و چناری، وحید (1400). الگویی برای برند کارفرما بر اساس مسئولیت اجتماعی در شرکت ملی مناطق نفت‌خیز. مطالعات راهبردی در صنعت نفت و انرژی، ۱۲ (۴۸)، 218- 237.
محبی‌فر، رفعت؛ خدابخشیان، محمود؛ رفیعی، سیما (1395). تأثیر پاداش سازمانی بر عملکرد کارکنان با نقش میانجی انگیزش در بیمارستان‌های آموزشی شهر قزوین. پژوهش‌های سلامت محور، 2(3)، 223-232.
محمدشفیعی، مجید؛ احمدزاده، سمیه (1396). تأثیر چابکی سازمانی و مسئولیت اجتماعی شرکت بر تصویر برند. مدیریت برند، 5(9)، 41-78.
نجفی، زهرا؛ آذربایجانی، کریم؛ صامتی، مجید (1397). تحلیل تأثیر نوآوری و اندازه دولت بر تجارت درون صنعت در یک مدل مبتنی بر برخورداری عامل شومپیتری. تحقیقات اقتصادی، 53(3)، 701- 724.
References
Alvani, S. (2015). Public management (52th ed.). Tehran: Nashrani. (in Persian)
Berthon, P., Ewing, M. & Hah, L. L. (2005). Captivating company: dimensions of attractiveness in employer branding. International journal of advertising 24, 151-172.
Bharadwaj, S., Khan, N.A. & Yameen, M. (2021). Unbundling employer branding, job satisfaction, organizational identification and employee retention: a sequential mediation analysis. Asia-Pacific Journal of Business Administration, 14(3), 309- 334.
Carlini, J., Grace, D., France, C. & Lo Iacono, J. (2019). The corporate social responsibility (CSR) employer brand process: integrative review and comprehensive model. Journal of Marketing Management 35, 182-205.
Carroll, A. B. (1991). The pyramid of corporate social responsibility: Toward the moral management of organizational stakeholders. Business horizons, 34, 39-48.
Cheng, W. Y., Cheung, R. Y. & Chung, K. K. H. (2021). Understanding adolescents’ perceived social responsibility: The role of family cohesion, interdependent self-construal, and social trust. Journal of adolescence, 89, 55-62.
Dhanora, M., Sharma, R. & Khachoo, Q. (2018). Non-linear impact of product and process innovations on market power: A theoretical and empirical investigation. Economic Modelling, 70, 67-77.
Dharwadkar, R., Guo, J., Shi, L. & Yang, R. (2021). Corporate social irresponsibility and boards: The implications of legal expertise. Journal of Business Research, 125, 143-154.
Filizöz, B. & Fişne, M. (2011). Corporate social responsibility: A study of striking corporate social responsibility practices in sport management. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 24, 1405-1417.
Fombrun, C. J., Van Riel, C. B. & Van Riel, C. (2004). Fame & fortune: How successful companies build winning reputations. FT press.
Galvão, A., Mendes, L., Marques, C. & Mascarenhas, C. (2019). Factors influencing students’ corporate social responsibility orientation in higher education. Journal of cleaner production, 215, 290-304.
Gehlo, R. & Patil, D. (2019). Importance of corporate social responsibility in employer branding. Allana Inst of Management Sciences, Pune 9, 1-5.
Gehrels, S. A. & de Looij, J. (2011). Employer branding: A new approach for the hospitality industry. Research in Hospitality Management, 1, 43-52.
Gomez-Carrasco, P., Guillamon-Saorin, E. & Osma, B. G. (2016). The illusion of CSR: Drawing the line between core and supplementary CSR. Sustainability Accounting, Management and Policy Journal, 7(1), 125-151.
González-Ramos, M. I., Donate, M. J. & Guadamillas, F. (2018). An empirical study on the link between corporate social responsibility and innovation in environmentally sensitive industries. European Journal of International Management, 12, 402-422.
Gorizan, L., Ahmadi, S. A. & Chenari, V. (2021). Employer Brand Model based on Social Responsibility in National Iranian South Oil Company (NISOC). Human Resource Management in The Oil Industry, 12, 218-237. (in Persian)
Homans, G. C. (1958). Social behavior as exchange. American journal of sociology, 63, 597-606.
Igorevic, A. A. (2021). Influence of HR Practices and Employer Branding on Innovative Firm Performance.
Itam, U., Misra, S., & Anjum, H. (2020). HRD indicators and branding practices: A viewpoint on the employer brand building process. European Journal of Training and Development, 44(6/7), 675-694.
Ji, H., Xu, G., Zhou, Y. & Miao, Z. (2019). The impact of corporate social responsibility on firms’ innovation in China: the role of institutional support. Sustainability, 11, 6369.
John, A. & Raj, V. (2020). Employer Brand and Innovative Work Behaviour. Exploring the Mediating Role of Employee Engagement, 11(2), 94-113.
Karabulut, A. T. (2015). Effects of innovation types on performance of manufacturing firms in Turkey. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 195, 1355-1364.
Khordmand, I,. Nazem, F. (2010). Investigating the relationship between Sarmani culture and the performance of employees of Islamic Azad University, North Tehran branch. Beyond Management, 3(12), 159-181. (in Persian)  
Martinez-Conesa, I., Soto-Acosta, P. & Palacios-Manzano, M. (2017). Corporate social responsibility and its effect on innovation and firm performance: An empirical research in SMEs. Journal of cleaner production, 142, 2374-2383.
Melin, E. (2005). Employer branding: Likenesses and differences between external and internal employer brand images.
Mičík, M. & Mičudová, K. (2018). Employer brand building: Using social media and career websites to attract generation Y. Economics & Sociology, 11, 171-189.
Mohabi Far, R., Khodabakhshian, M., Rafiei, S. (2015). The effect of organizational reward on employee performance with the mediating role of motivation in educational hospitals of Qazvin city. Health-oriented research, 2(3), 223-232. (in Persian)
Mohammad Shafiei, M., Ahmadzadeh, S. (2016). The effect of organizational agility and corporate social responsibility on brand image. Brand Management, 5(9), 41-78.
(in Persian)  
Najafi, Z., Azarbayjani, K. & Sameti, M. (2018). An Investigation of the Effects of Innovation and Government Size on Intra-Industry Trade Based on The Shumpeter's Model. Journal of Economic Research (Tahghighat-E-Eghtesadi) 53(3), 701-724. (in Persian)  
Okolocha, C. B. (2020). Influence of employee-focused corporate social responsibility and employer brand on turnover intention. European Journal of Business and Management, 12, 55-61.
Özcan, F. & Elçi, M. (2020). Employees’ perception of CSR affecting employer brand, brand image, and corporate reputation. Sage Open 10, 2158244020972372.
Parhizgar, M. M., Faruzandeh Dehkordi, L., Jokar, A. A., Derini, W. M. (2013). Identifying the effective factors on organizational innovation by relying on the open innovation paradigm, a case study: Iran's publishing industry. Scientific and Research Quarterly of Industrial Management Studies, 11(31), 101-125. (in Persian)
Prajogo, D. I. (2016). The strategic fit between innovation strategies and business environment in delivering business performance. International journal of production Economics, 171, 241-249.
Rahimnia, F., Khorakian, A. & Ghaderi, F. (2019). Investigating the effects of innovation strategies on export business performance with the moderating role of competition intensity. Journal of International Business Administration, 1(3), 1-22. (in Persian)
Revuelto-Taboada, L., Canet-Giner, M. T. & Balbastre-Benavent, F. (2021). High-Commitment Work Practices and the Social Responsibility Issue: Interaction and Benefits. Sustainability, 13, 459.
Safari Nia, M. & Salehmirhasani, V. (2013). The study of relationship between Workload, Job control and Work-Life balance. Social Cognition, 2, 76-88. (in Persian)
Safarzad, R., Farahnaki, E. & Farahbakhsh, M. (2016). Corporate Social Responsibility, Theories and Models. Theories and Models (September 3, 2016), 3-11.
Santos-Jaén, J. M., Madrid-Guijarro, A. & García-Pérez-de Lema, D. (2021). The impact of corporate social responsibility on innovation in small and medium‐sized enterprise s: The mediating role of debt terms and human capital. Corporate Social Responsibility and Environmental Management, 28(4),1200-1215.
Schuckert, M., Kim, T. T., Paek, S. & Lee, G. (2018). Motivate to innovate. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 30(2), 776-796.
Sharma, R. & Prasad, A. (2018). Employer brand and its unexplored impact on intent to join. International Journal of Organizational Analysis, 26(3), 536-566.
Shirkhodaie, M., Nejat, S., Kameli, A. & Mehdikhani, H. (2019). Investigating the effects of brand image on the potential employee’s intention to apply a job through mediating role of employer brand attractiveness (Case Study: students of Tehran University, college of Farabi). Journal of Sustainable Human Resource Management, 1, 127-113. (in Persian)  
Shrivastava, N. K. & Shukla, A. V. (2021). Measuring an employer brand: a study towards valid scale development (as a second-order factor of a structural model). International Journal of Organizational Analysis, 31(2), 550-568.
Sommer, L. P., Heidenreich, S. & Handrich, M. (2017). War for talents—How perceived organizational innovativeness affects employer attractiveness. R&D Management, 47, 299-310.
Stuss, M. M. (2018). Corporate social responsibility as an employer branding tool: the study results of selected companies listed on GPW. International Journal of Contemporary Management, 17, 249-267.
Taghizade Khanghah, V. & Zeynali, M. (2017). Investigating the effect of corporate social responsibility on the investment efficiency and innovation. Journal of Health Accounting, 5, 1-27. (in Persian)
Tajabadi, H., Tavakoli, G., Nazari, Y. (2019). The relationship between employer brand and service innovation: the mediating role of work ethics. Journal of Ethics in Science and Technology, 15(4), 163-170. (in Persian)
Tanwar, K. & Kumar, A. (2019). Employer brand, person-organisation fit and employer of choice: Investigating the moderating effect of social media. Personnel Review, 48(3),799-823.
Tayibi, M., Hosseini Shakib, M., Mesabiri, M. (1400). The importance and role of social responsibility and innovation performance in the relationship between transformational leadership style and company performance. Journal of Development and Transformation Management, 44, 73-81. (in Persian)
Theurer, C. P., Tumasjan, A., Welpe, I. M. & Lievens, F. (2018). Employer branding: a brand equity-based literature review and research agenda. International Journal of Management Reviews, 20, 155-179.
Wong, S. & Pang, L. (2003). Motivators to creativity in the hotel industry—perspectives of managers and supervisors. Tourism management, 24, 551-559.
Yang, D. (2011). The effect of knowledge management on product innovation-Evidence from the Chinese software outsourcing vendors. IBusiness, 3, 16.
Zein, T. & Zein, S. (2020). A legal perspective on Corporate Social Responsibility (CSR). BAU Journal-Creative Sustainable Development 1(2), 1-11.
مدیریت بازرگانی
دوره 15، شماره 4
1402
صفحه 722-746

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار